Ég hef ekki lamið rakara í marga mánuði.

13.3.2009 | 20:32

Ég hef ekki lamið rakara í marga mánuði.

Ég hef ekki farið til rakarans frá því að síðasta vor gekk í garð. Í staðin fyrir að fara til misgóðra hárskera, hef ég stundað þann gjörning að fá rakvél lánaða frá félaga mínum á nokkra mánaðarfresti. Ég hef snoðað með henni á mér hrokkinkollinn minn og hyggst ég að halda þessari hefð minni ótrauður áfram. Þá þarf ég ekki að berja hárskeran fyrir slæma klippingu og ganga berseksgang inni á hárgreiðslustofum.

Fimm þúsund krónur ?

Æpi ég oft innra með mér þegar hárgreiðslumanneskja rukkar mig fyrir skemmtarverknaðin sem hún hefur framið á höfðinu mínu. Þegar mér er ljóst að klippinginn er fjarri því að vera peninganna virði langar mér að kirkja viðkomandi og rífa af klipparakvikindu skærinn.

JÁ HAFÐU ÞETTA VARGURINN ÞINN

Æpi ég þá á hárskeran og ræðst á hann með ofbeldi í draumúrum mínum. Ég raka risastóran skallablett á höfðuð viðkomandi og kýli kaldan. Þegar ég er við það að fara að skera úr hárskeranum augun með skærunum sem hann klippti mig mig með, heyri ég þá óma í eyrum mér.

Fyrirgefðu .... uuu ég sagði fimm þúsunkrónur

Æpir þá hárgreiðslumanneskjan á mig og vekur mig úr draumum mínum. Henni er hætt að lítast á blikuna við að sjá vitfirringaglampan í augunum og hvað ég var með fullnægjangaþrungið sælubros.

Ó afsakaðu ... ég blokkaði aðeins út... hérna er peningurinn Gjörið svo vel

Segi ég henni og afhendi henni peninganna og labba síðan út án þess að segja eitt mótmælaorð.