Pinku litli heimspekingurinn

Faðir minn átti litla prentsmiðju sem var stödd á Nýbílavegnum í Kópavogi. Þegar sumrin gengu í garð fór ég oft með honum í vinnuna og er ég þeim minningum þakklátur í dag.
    Frá því að ég man eftir mér, hefur viss kvilli alltaf aftrað mér og fékk karl faðir minn oft sinnis að finna fyrir honum í minni æsku. þessi óstýriláti fylgifiskur sem ég er að lýsa er valdur þess að mér hefur ekki farnast sem skildi í lífinu. Heilu fræðigreinarnar byggja á þessum leiðinda ergelsi en kallast það á mannamáli skapandi og gagnrýnin hugsun .
     Þegar kom að einni kaffi pásunni í vinnu föður míns, sat ég fyrir framan hann í kaffistofunni. Hugræni hugmyndakvillinn fór þá að angra mig og lét mig ekki í friði. Í vangaveltum mínum dró ég eitt þekktasta stórmenni mankynssögurnar í efa
                -Pabbi var jesú til ? Spurði ég föður minn í barnslegu sakleysi mínu.
Faðir minn ansaði engu og varð íhugull. Snert af alkunnum kreppusvipnum hans myndaðist á andlitinu og hann ansaði mér engu á meðan þankagangarnir ofsóttu hann.
                -Hvernig datt drengsskrattanum þetta í hug ? hefur faðir minn örugglega hugsað með sér því ég olli honum augljóslega örlitlu hugarangri. Mörgum mínútum síðar eða rétt til getið þegar kaffitímanum lauk reis faðir minn á fætur.
                -Já Jesú var til. svaraði hann mér til að friðþægja mig og ég verði til friðs á jólunum. Hann hóf aftur að störf án þess að rökstiðja mál sitt enn frekar. 
Tilsvarið kom mér í opna skjöldu. Ekki vegna þess að ég var á sömu skoðun heldur vegna þess að ég var fyrir löngu hættur að velta þessu fyrir mér.

Athugasemdir

[Brynjar Jóhannsson, 17.12.2008 kl. 18:51]

Það er nákvæmlega málið Gunnar. Barnið er oft svo nálægt kjarnanum .

[Lárus Gabríel Guðmundsson, 17.12.2008 kl. 23:19]

Afskaplega sæt sagan þessi Brynjar !

[Jónína Dúadóttir, 18.12.2008 kl. 08:19]