Hverjar eru staðreyndir málsins

Félagi minn sem þekkir vel til undirheima Reykjarvíkurborgar fullyrti að eiturlyfjin sem gerð voru upptæk á fáskúrðsfirði fyrir skömmu síðar hafi nákvæmlega engin áhrif á eiturlyfjamarkaðinn hérlendis. Hann sagði mér að fréttamenn fari með fleipur í þessu máli og viti ekkert um hvað þeir eru að tala. Hassið sem gert var upptækt tekur um viku að renna út og auk þess hafi verið nóg af því fyrir. einnig umræddur félagi minn að hér á landi eru um það bil 2 tonn af hörðum efnum í gangi að staðaldri og einhver sextíu kílo sem gerð voru upptæk eru lítið annað en högg á vatni. Ef orð félaga míns eru sönn þá staðfestir það sem ég þóttist halda að væru staðreyndir málsins..

Fíkniefnamálið á fáskúrðsfirði er kanski stórt í augum lögreglunar en lítið í augum innflytjenda eiturlyfja á íslandi..

 

Fimmmenningarnir úrskurðaðir í gæsluvarðhald

Athugasemdir

[Bara Steini, 23.9.2007 kl. 17:04]

Sorglegt en satt. Enda spáir maður stundum í þessum fjárhæðum sem þarf til að halda öllu gangandi. Það er ekki hver sem er sem veldur þanning upphæðum. Og það háar upphæðir er nú hægt að nota til að kaupa meira en dóp virðist vera....

[Brynjar Jóhannsson, 23.9.2007 kl. 17:19]

Mér skylst að grammið af kókaíni kosti 15 þúsund krónur og það segir sig sjálft að stóreiturlyfjasali sem er kannski með tvö til þjú kílo að staðaldri í umferð er að mala milljonum á milljónum ofan.

[Sigurður Viktor Úlfarsson, 23.9.2007 kl. 17:24]

Heyrði í vikunni frá manni sem vann í Karabíska hafinu.  Hann sagði að það væri áætlun einu sinni á dag frá Kólumbíu til Amsterdam með Boing 747 vél.  Í hverri vél væru á milli 50 og 60 burðardýr, hvert með 990 gr. þar sem burðardýr með minna en 1 kg færu ekki í fangelsi heldur fengju yfirleitt sekt.  Burðardýrið fengi tíu þúsund dollara, milliliður fyrir ofan það fengi tuttugu þúsund dollara og síðan færi einhver slatti í að kaupa efnin og í annan kostnað.  Á ársbasis væri síðan bara gert ráð fyrir því að x% af burðardýrunum næðist og það væri einfaldlega hluti af kostnaðinum.  Allir í samfélaginu væru í því að fara þessar burðardýraferðir því áhættan (þar sem magnið er minna en 1 kg.) væri ekki það mikil og gróðavonin veruleg.

Sama á við um flutning til USA.  Þar væru innflytjendurnir að nota 2000 hestafla keppnisbáta (eins og voru í Miami Vice í gamla daga).  Yfirleitt væru þrír bátar saman og þar af einn með efni.  Þegar strandgæslan nálgaðist þá færu bátarnir hver í sína áttina og gæslan næði yfirleitt í mesta lagi einum.  Á ársgrundvelli væri þetta því einfaldlega tölfræði og kostnaðurinn við að einstakar sendingar væru teknar einfaldlega hluti af föstum kostnaði til lengri tíma. 

Það skyldu þó aldrei hafa komið þrjár skútur að landi á svipuðum tíma í vikunni á sínu hvoru landshorninu um leið og Fáskrúðsfjarðarskútan...

[Brynjar Jóhannsson, 23.9.2007 kl. 17:31]

Möguleikanir eru svo margir og það er svo erfitt að bregðast við þeim... þeir hefðu einfaldlega getað hent eiturlyfjafarminum fyrir utan land og haft hann við baugu og látið síðan trillu sigla eftir varningnum eða hent ofan í sjó og látið kafa dífa sig eftir þeim...... Mig grunar að þeir sem stóðu að þessum innfluttningi hafi ekki verið neitt sérlega klárir... ef einhverjum tiltölulega klárum einstaklingi langar að flytja dóp til landsins án þess að nást þá gerir hann það án nokkura hnökra . hann þyrfti aðeins tvent til

1. að vera ekki í eiturlyfjum sjálfur

2. að vera tiltölulega klár og skynsamur...