Hótel Heróín

 

Þegar ég hóf að áletra nafnið með nál
á náfölar æðar með óljósu blindraletri
sá ekki fyrir öll þessi eftirmál
sem enduðu á almenningsklói að niðdimmum vetri
með einum of mikið- af götum á Adamsklæðum
augun mín kyrr og sprautunál í æðum

 

Alltaf er teygjan að þurfandi handlegg var þrengd
Þrunginn af spennu til útþandra æða ég starði
Er nálinni stakk þá svalaði botnlausri svengd
og sælan mín varð að líflegum aldingarði
á svindlmiða komst ég frá helju til himnaríkis
en hrapaði svo í leðju míns botnlausa síkis

 

 

Heróínsprautan sem veitti mér langþráða værð

Vistaði mig á fimm stjörnu hóteli sínu
sem sérrétt á postulínsdiski hún færði mér flærð
og falsaða von og heilun við sérhverri pínu

bráðum mun móðir mín klæðast í svartlita slæðu

sjá mig í kistu er presturinn flytur mér ræðu