Hringdu ef að þú ert leið

  

Þú sem varst lífsglöð og léttari en vor

ert- löngu orðinn tregablandinn blús

gengur til baka þín framfaraspor

fælin eins og óttaslegin mús

 

Í sálrænum eymslum þú oft sinnis spyrð

er þú horfir yfir farinn veg

"hvernig varð líf mitt að kyrkjandi kyrrð

og kuldinn jafnvel glaðari en ég"

 

Daglega leikur þinn þykistuleik

í þunglyndi með fallegt bros á vör

í lóðþungum doða og lamandi reyk

leitar að en finnur engin svör

 

Veist ekki af þér er stundar þitt starf

stálrunninn sem teinn í vinnuvél

hamingjan ofan í holræsið hvarf

og harmar löngu búið vinaþel