Dæmi um samræður.

  

Jónas- Æi nei ekki hana plís nei.

Gunnar- Afhverju ekki ?

Jónas- Af því að ég gæti alveg eins talað við regnvatn.

Gunnar -Og hvernig er að tala við regnvatn ?

Jónas- Ég fæ nákvæmlega ekkert út úr því

Brown álítur icesave ávanabindandi.

 

 

 

-Ég bara get ekki hætt að pína ykkur jóhanna mín

 

Sagði Gordon Brown og hellti síðan icesave-sauri yfir forsetisráðherra Íslands,sjálfum sér til ómældrar skemmtunnar. Enn og aftur var Gordon komin í óstöðvandi stríðnisham og missti sig af kæti við að sjá ráðamenn okkar rekja upp óhjáhvæmilegt harmakvein. Hann vissi að volið í þeim dyggði skammt og enginn myndi hjálpa þeim er hann lumbraði á þeim. 

 

 -Já en afhverju Gordon ! Er ekki komið nóg ?

 

Spurði Jóhanna og fanst vera komið nóg. 

 

  -Af því að Þið eyjaskeggjar eruð svo lemjulegir

 

 Útskýrði hrekkjusvínið Gordon og var bersýnilega komin með ávanabindandi eineltisþörf og henti framan í hana óleysanlegum skuldafjötrum og skipaði henni að setja hvern einasta ófæddan íslending í þá.

 

 

-Ég klaga

 

Sagði forsetisráðherra okkar og hóf að öskra eftir hjálp. Það var sem engin nærstaddur heyrði í þeim og léti sem íslendingar væru ekki til. Sama hve mikið forsetisráðherran öskraði- var sem allir hunsuðu kallið. við vorum fallin ofan í djúpan skít og ekkert myndi bjarga íslendingum þaðan nema þeirra eigin styrkur. 

 

 -Í hvern þá ? Norðurlöndin eða Evrópubandalagið? Ég skal segja þér að engin mun hjálpa ykkur því við erum stærri og sterkari en þið.

 

 

Svaraði Gordon og tók um hálsamál forsetisráðherrans og löðrungaði með himinháum vaxtarreikningi.

 

Já en það hlýtur að vera til eitthvað rétt læti í þessum heimi

Sagði jóhanna og reyndi að kalla aftur eftir hjálp í kringum sig en engin hlustaði á hana. Henni leið eins  og í martröð sem hún gæti ekki vaknað af og hún ætlaði engan endi að taka. 

 

 

 

Nei Jóhanna- stóru krakkanir á skólalóðinni eru þeir sem stjórna henni. Hér ríkja lögmál frumskógarins en ekki réttmætisins -

 

 

 

Svaraði gordon og þvingaði hana síðan til þess að súpa af icesave-klósettskálinni.  

Brown álítur Icesave bindandi

Ég er kvennakaktus.

 

 
Hver kannast ekki við hin margfrægu kvennagull ? Ég get fullvissað hvern sem þetta les að ég er ekki af þeim. Grátbrosleg reynslusaga mín við hitt kynið hefur kennt mér að ég er miklu nær því að vera einhverskonar kvennakaktus.

 

 

 

Uuu hvað er kvennakaktus ?

 

Kvennakatusar eru þeir karlmenn sem eru annálaðir snillingar í því að særa það kvenfólk sem síðst á það skilið og hafa aldrei lært þá list að steinhalda kjafti þegar þess er þörf. Þeir særa yndislegustu gerðir af dömusnúllum í tilefnalausu þraselsi sem leiðir úr engu í hatrammar deilur.  

 

Burt með þig sauðurinn þinn

 

Segja dömusnúllunar réttilega er þeim misbýður og henda mér eins og hverju öðru rusli út úr sínu lífi.  Það er ekki ánægjulegt hlutskipti að vera kvennakaktus eins og ég- því innst inn við beinið er ég með stórt hjarta sem meinar engum illt. En verr og miður mín vegna þá er mitt hlutskipti í augnablikinu að vera kvennakaktus og þeir særa konur ef ég hleypi þeim of nálægt mér.

 

En batnandi fíflum er best að lifa

 

Lífið er margbreytilegt og með einlægum viljastyrki get ég stökkbreyst úr kvennakaktusi í demant. Það getur reynst þrautin þyngri að breytast í slíka gersemi en með jákvæðnina að vopni mun mér takast það.

 

  Um það er ég viss. 

Viðtal við mig í vikunni í dag.

 

 

 

 

 

 

Þessa mynd tók Vera Pálsdóttir vinkona mín fyrir Vikuna og var myndin skotin í tilefni viðtals sem kom út í dag.

 

 

 

 

 

En eitt lagið og söngtexti .

 

 

Þær raunir urðu mamma.

Ég hef margar brýrnar af mér brennt
bátum sökkt og flugvélum nauðlent
Af lestum misst
og happafengi hennt

Þær raunir urðu mamma að minni mennt
er munstur ógæfunnar loks gat mér kennt.
Að afsakanir eru afleidd rök
því allt það sem ég geri er mín sök.

Ég hef aldrei endamarki náð
engin fræ í farveg tímans sáð
samverjan svert
og hunsað heillaráð

Þær raunir urðu mamma að minni mennt
er munstur ógæfunnar loks gat mér kennt.
Að afsakanir eru afleidd rök
því allt það sem ég geri er mín sök

Furðufuglar sem fljúga á veggi

Fátt er meira óþolandi en dutlingafullir zérvitringar en engir jafn pirringzlegir og menn zem nota orðið z í ztað ezz. Zigurður Jónbergzzon tók upp þezzu háttarlagi fyrir nokkrum árum zíðan til þezz að hvezza ritztíl zinn og einz og zézt hér á ritdæmi mínu- getur verið æfi pirrandi að leza yfir það zem maðurinn zkrifar. Maðurinn lét ekki þar við zitja heldur bætti hann um betur og  ákvað að zkrifa x þegar þegar ztafirnir ge og ezz orð koma zaman.. einz og t.d að skrifa.. sem ára dax.

 

EF ÞEZZI RITZTÍLL HANN NÆR BÓLFEZTU HÉRLENDIZ FLYT ÉG AF LANDI BROTT ÁRLA DAX Á MORGUN

Ef lífið væri þjónn ?

Segjum sem svo að heimurinn sé veitingarhús og lífið þjónn. Á hverjum degi kæmi lífið að borðinu þínu með rétti á silfurfati og biði þér að smakka. það væri stöðugt bjóðandi þér kræsingar en verr og miður væru þær lítið spennandi og þér ekki mikið að skapi.

 

-Það má kannski bjóða þér vatnsglas fullt af lofti ?

myndi þjónnin spyrja

 

-Nei takk

svarar þú þrungin af vanþakklæti

 

-En hvað með þessi dásamlegu jarðaber úr engu ?

 

- Nei takk

 

-En hvað með að gefa þér ókeypis far með limmósínu sem mun aldrei koma að sækja þig ?  

 

-Nei takk

 

 

segir þú enn og aftur og ert farin að verða verulega pirraður á því hvað lífið hefur fram að bjóða. Þú ert gjörsamlega orðin hundleiður á þessu innihaldslausa veitingahúsi og langar einna helst til þess að tíga þér til farar.

 

-Má bjóða þér gullið tækifæri í formi samfaldrar gæfu í því sem þú ert góður að gera.

 

-NEI - NEI -NEI OG AFTUR NEI- snáfaðu helvítis "#$%& þjónsdurgur   

 

Myndir þú æpa en reka svo í rogastans. Þér væri ljóst að þú værir nýbúin að missa af tæki færi æfi þinnar og það kæmi aldrei aftur. Nú stæði þér ekkert annað til boða en að þiggja þessa rétti sem lífið hefði fram að bjóða og njóta þeirra til fulls.

 

-og hvernig smakkast óframleiddi kjötrétturinn okkar ? 

 

-alveg fyrirtak sér í lagi með þessu galtóma rauðvínsglasi sem þú hefur ekki fyllt á .

 

Myndir þú svara og njóta matarins til fulls.
Ef þú værir í þessum sporum.. myndi ég segja að þú lifir frekar innihaldslausu lífi.

 

Ég persónulega ætla ekki að borða innihaldslausa rétti á þessu veitingahúsi- heldur hlusta vel eftir lífinu og sjá hvað það hefur fram að bjóða. Ef ske skildi að það kæmi með eitthvað annað en loft og mögulega gullið tækifæri...  þá ætla ég að grípa gæsina á meðan hún gefst. Á meðan ætla ég að afþakka pent og halda áfram að telja mínar tíu tær.

 

 

Verðir leiðindanna.

 

Líf mitt er samfeld mótmælaganga gegn grámyglu hversdagsleikans. Verðir leiðindanna hafa margsinnis sett mig í fangelsis einangrun og meinað mér að sá draumafræujm mínum inn í farveg veruleikans. Þeir reyna ítrekað að klæða mig í stakk meðalmannsins og afgreiða mig sem gallaða vöru. Mér er einatt hennt inn á ruslahaug gleymskunnar og látin dúsa þar eins og illa upp alinn krakki.

 

-Djöfull er frelsandi að vera laus við þetta helvítis skítapakk.

hugsaði ég með mér er ég var látin dúsa þar síðast.

 

Mig langaði bara ekkert að hugsa mér til hreifings og ákvað að vera um kyrrt. Ég komst að því að- ég sjálfur- væri miklu betri félagskapur en flest fólk sem ég þekki og naut orðið samverunnar stöðugt betur. Ég lærði að meta hversdaginn eins og hann er enn eins og með alla uppreisnarsekki þá æpi ég stundum yfir grámyglu hans

Lausn varða leiðindanna við þessum vanda var ofureinföld. Þeir ákváðu að blanda aftur geði við mig því þeim var ómögulegt að sjá mig svona sáttan við lífið. Þeir áttuðu sig á því að samvera þeirra við mig væri verri refsing en ruslahaugur gleymskunar.

 

- Og hér er ég aftur mættur ..

Samverustund  með vörðum leiðindanna og neiðst til að hlusta á helvítis nuðið í þeim.

Ég á tónleikum fyrir stuttu.

 

Þetta er ég

 

Að spila lifandi

 

á Rósenberg -12 okt, 2009

 

Kúrekinn - gjörið svo vel

 

 

 

 

Bassi- Ingimundur óskarsson

trommur- Jón Indriðason

rafmagnsgítar- Hallvarður Ásgeirsson

Kassagítar og söngur- Ég  

 

 

Lag og ljóð

Söngur til Irmu 

Reymdar minningar..

hvar er mitt fagra og lifandi líf
leiftrandi gleði á stræti
brennandi ástríða vinir og víf
sem valda mér einlægu kæti

Og- allir þeir dagar jafn mjúkir sem dún
draumar sem eitt sinn ég þráði
lífsglaðir atburðir blíðir á brún
og baráttan sem að ég háði

Þær eru ekki -eru ekki - eru ekki- eru ekki meir
Þessar rykföllnu stundir -reymdu minningar

hvað varð um allar þær eldheitu þrár
sem ullu mér huglægum bruna
öll þessi gjafmildu gleðinnar tár
 sem glæddu minn kviklinda muna

Og- alla þá hjartnæmu hugsjónamenn
hetjur svo miklar á velli
lífsglaða vini sem minnist ég enn
er æskan er orðin að elli.