kolbiluð.

 

 

 

Hún virtist oft- vera af göflum gengin
gargaði af reiði- og virkaði sjúklega hrærð
Uns tók sig til- og hún stillti streng sinn
varð" stóísk sem engill- og brosti af himneskri værð

Hún átti til- með að tala tungum
Tárast án raka og rangtúlka það sem var sagt
og sverta mig- er hún sakar þungum
sökum um pretti sem ég hafði aldrei planlagt

í augum fólks- var hún algjört yndi
óvenju kurteis og viðkoman kvenlega hlý
Það var sem allt- saman lék í lindi
Líf hennar væri -sem bleiklitt og dúnbólstrað ský

Andsetin-kvendjöfull
illhvittinn- útsmoginn
baneitruð- villt naðra
en vel-leikin -óskhyggja.
og alsaklaus- ásýndar

 

 

 

  

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 28.11.2009 kl. 08:56]

Vó...

[Brynjar Jóhannsson, 28.11.2009 kl. 19:03]

Vó ?