Lag og ljóð

Söngur til Irmu 

Reymdar minningar..

hvar er mitt fagra og lifandi líf
leiftrandi gleði á stræti
brennandi ástríða vinir og víf
sem valda mér einlægu kæti

Og- allir þeir dagar jafn mjúkir sem dún
draumar sem eitt sinn ég þráði
lífsglaðir atburðir blíðir á brún
og baráttan sem að ég háði

Þær eru ekki -eru ekki - eru ekki- eru ekki meir
Þessar rykföllnu stundir -reymdu minningar

hvað varð um allar þær eldheitu þrár
sem ullu mér huglægum bruna
öll þessi gjafmildu gleðinnar tár
 sem glæddu minn kviklinda muna

Og- alla þá hjartnæmu hugsjónamenn
hetjur svo miklar á velli
lífsglaða vini sem minnist ég enn
er æskan er orðin að elli.

 

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 26.10.2009 kl. 08:50]

Þetta er ljúft

[Olga Helgadóttir (IP-tala skráð) 27.10.2009 kl. 00:40]

Þetta ljóð þykir mér með eindæmum fallegt. Þú ert snillingur. Það verður ekki af þér skafið.