Afhverju vonast ég að keflavík verði ÍSLANDSMEISTARAR.

Ég fór með tveimur æskufélögum mínum Lárusi Guðmundsyni, glerblástursmeistara og Henningi Emili, barnaskólakennara, til, að sjá Keflavík og FH í boltanum. Eins og flestir hefði Keflavík orðið íslandsmeistari ef þeir hefðu gert jafntefli í leiknum. Henning Emil er mikill húmoristi að eðlisfari og vissi að bæði ég og Lárus Guðmundson vorum gamlir Haukamenn í fótboltanum og höfðum því megnustu fyrirlitningu á FH sem fótboltaliði enda fornir erkifjendur okkar. Hann sá því leik á borði og dró okkur á til að horfa á leikinn því hann vissi að ekkert myndi gera okkur glaðara í geði en sjá FH tapa.

Stórfurðulegur hlutur gerist..

FH komst 2-0 yfir í leiknum og var mörgum hætt að lítast á blikuna. Keflvíkingar sýndu sannkallaða seiglu eins og þeir gerðu í allt sumar og komust aftur inn í leikin með því að gera mark.  Við að sjá markaskorara þessa stórglæsilega fótboltaliðs, gera markið kemur gamli baráttuhundurinn upp í sjálfum mér. Ég gjörsamlega ærist af fögnuði og rek upp sannkallað stríðsöskur. Mér til mikillar furðu virtist markaskorari Keflvíkinga taka eftir þessu því ég sá að hann horfði til mín og fór að öskra til mín rétt eins og ég gerði. Keflvíkingar fögnuðu markinu annars ekki mikið og hlupu beint yfir á sinn vallahelming.  Skömmu síðar skorar sami leikmaðurinn aftur og þá missum við félagarnir okkur algjörlega af kæti. Ég gjörsamlega trylltist af fögnuði og rek upp enn þá meira öskur og andlitið mitt var sem á víkingi til sjóoristu reiðubúinn. 

Einhver ótrúlegasti atburður æfi minnar gerist í kjölfarið og er ég ekki að ljúga hverju einasta orði þegar ég segi það.

Markaskoraranum varð aftur litið til mín og kemur hlaupandi til mín og faðmar bæði mig og félaga mína. Ekki nóg með það kemur allt keflavíkurliðið öskrandi brjálað stekkur í faðm okkar. Það birtust myndir af mér fagnandi þeim í sjónvarpinu og verð ég að viðurkenna að mér leið hálf illa því mér fannst eins og "sannur" keflavíkuraðdáandi hefði átt að vera faðmaður en ekki ég sem er "með Haukahjarta". Þar að auki kannast margir við mig úr Hafnarfirðinum og var ég farin að fá þá tilfinningu að ég yrði hreinlega tekin og lamin eftir leikin því á þessari stundu leit allt út fyrir það að Keflavík væru búnir að gulltryggja sér Íslandsmeistaratitilinn.  Eftir markið færði Keflavík sig aftur á völlinn og eins gefur að skilja vonaðist ég af öllu mínu hjarta að þeir myndu halda hreinu eða pota einu í lokin til að gulltryggja sér Íslandsmeistaratitilinn.

Það varð mér mjög mikið svekkelsi þegar FH skoraði að lokum og unnu leikinn. 

Vegna þessa stórfurðulega atburðs er ég náttúrulega orðin KEFLVÍKINGUR Í HÚÐ OG HÁR. í fótboltanum og mun alltaf halda með þeim á meðan við HAUKAMENN eru ekki í úrvalsdeild.

 

 

Áfram Keflavík

Þið verðið íslandsmeistar í ár. 

 

OG BERJAST SVO

 

 

 

 

 

 

Heimir Guðjónsson: Á löngum köflum miklu betra liðið

Þessi stelpa er greinilega afburðar íþróttamaður

Á sínum tíma gagnrýndi ég valið á Margréti Láru sem íþróttamaður ársins hér í bloggheimum en sé núna að ég hafði svo sannarlega rangt fyrir mér. Megin einkenni góðs íþróttamanns er að láta ekki velgengni stíga sér til höfuðs og það hefur hún Margrét Lára svo sannarlega gert í ár. Þessi unga snót er greinilega sannkallaður íþróttamaður með báða fætur á jörðinni og heldur sínu striki þó svo að hún er hafin upp til skýjanna í fjölmiðlum.

 

Ég hafði einfaldlega rangt fyrir mér.

 

Ég gagnrýndi valið á Margréti Láru sem íþróttamaður ársins, því hún spilaði fótbolta með áhugamannaliði og taldi það ekki sambærilegt og að keppa í ensku úrvalsdeildinni í karlafótbolta. Ég taldi að Hermann Hreiðarsson og Ívar Ingimarsson væru í raun að gera meira afrek sem fastamenn hjá Poursmoth og Reading og fyrir það að vera mikils virtir sem varnamenn í ensku deildinni.  Þau rök voru vissulega sterk en ég tók ekki með í dæmið að Margrét Lára og íslenska kvennalandsliðið eru búin að standa sig með mikilli prýði undanfarin ár. Ég þvertek fyrir að þetta hafi verið karlremba af minni hálfu því ellega væri ég ekki að viðurkenna vanþekkingu mína á Margréti sem sem íþróttamaður á þessari stundu. Það vill svo til að ég fylgdist örlítið með kvennaboltanum í ár og komst að því að Margrét Lára er algjör lykilmaður í íslenska landsliðinu og í raun heimsklassa fótboltamaður sem ætti að vera fyrir löngu að vera komin út í atvinnumennsku. Þar að auki er verið að heiðra íslenska kvennafótboltann en það er einfaldlega staðreynd að íslenska kvennalandsliðið hefur náð betri árangri en karlalandsliðið á alþjóðavísu undanfarin ár.

Ég óska Margréti Láru Viðarsdóttur til hamingju með markadrottningatitilinn. Hún er vel að þeim titli komin enda besti kvennafótboltamaður sem íslendingar hafa átt frá upphafi.  

Margrét Lára: Minn tími á Íslandi búinn