Ég get ekki verið í tíma lengur.

Mér er minnisstætt atvik sem átti sér stað í Flensborg, nánar tiltekið í enskutíma. Sú sem kenndi í þessum tíma var í geðstyrð járngribba og hún stjórnaði nemandaskrílnum með rafmögnum gaddavírsaga. hún var gjörn á að refsa nemendum fyrir óæskilega hegðun og lagði mikla áherslu á að við lærðum það sem fyrir okkur var lagt.

Í þessum tíma sat maður sem átti síðar meir eftir að verða þjóðkunnur leikari. Hann var hrekkjusvín að eðlisfari og allt í einu tók hann upp á því að senda mér bréf.

Þú færð fimm stig ef þú segir við kennarann að þú getir ekki verið lengur í tíma því þú ert búinn að skíta í buxunar.  - Stóð í bréfinu.

Verðandi leikarinn hélt niðri í sér hlátrinum á meðan ég las pappírsstrimilinn. Hann beið fullur tilhlökkunar og var ekki alveg viss;hvort ég myndi gugna eða láta slag standa.

 

Heyrðu ég get ekki verið í tímanum lengur

Sagði ég skyndilega með vælukenndum rómi.

 

Nú gætir þú útskýrt fyrir mér út af hverju

Spurði kennarinn alvörugefinn leiðindarsvip framan í smettinu. 

 

Vegna þess að ég er búinn að kúka í buxurnar. 

 

 Hver einasti einstaklingur sem var þarna inni trylltist úr hlátri- allir nema kennarinn sem fanst þetta athæfi eins fjarri því að vera hlægilegt og hugsast getur. Hann refsaði bekknum með því að hleypa ekki neinum á klósettið það sem eftir lifði tímans og var einn nærri búinn að míg á sig vegna þess- því hann var þegar komin í spreng og nú með hláturskrampa í ofan á lag.

 

Endir. 

 

Kærð fyrir að teikna kanínur