Verðir leiðindanna.

 

Líf mitt er samfeld mótmælaganga gegn grámyglu hversdagsleikans. Verðir leiðindanna hafa margsinnis sett mig í fangelsis einangrun og meinað mér að sá draumafræujm mínum inn í farveg veruleikans. Þeir reyna ítrekað að klæða mig í stakk meðalmannsins og afgreiða mig sem gallaða vöru. Mér er einatt hennt inn á ruslahaug gleymskunnar og látin dúsa þar eins og illa upp alinn krakki.

 

-Djöfull er frelsandi að vera laus við þetta helvítis skítapakk.

hugsaði ég með mér er ég var látin dúsa þar síðast.

 

Mig langaði bara ekkert að hugsa mér til hreifings og ákvað að vera um kyrrt. Ég komst að því að- ég sjálfur- væri miklu betri félagskapur en flest fólk sem ég þekki og naut orðið samverunnar stöðugt betur. Ég lærði að meta hversdaginn eins og hann er enn eins og með alla uppreisnarsekki þá æpi ég stundum yfir grámyglu hans

Lausn varða leiðindanna við þessum vanda var ofureinföld. Þeir ákváðu að blanda aftur geði við mig því þeim var ómögulegt að sjá mig svona sáttan við lífið. Þeir áttuðu sig á því að samvera þeirra við mig væri verri refsing en ruslahaugur gleymskunar.

 

- Og hér er ég aftur mættur ..

Samverustund  með vörðum leiðindanna og neiðst til að hlusta á helvítis nuðið í þeim.